Een behouden vaart is ook in de toekomst verzekerd. Een citaat van Hettie van der Ven, verslaggeefster van het Brabants Dagblad. Een waar woord en groot een compliment aan het ZittingsAvondenKommitee. Kapitein Sjaak Spreeuw (Arthur Brands) had dan ook de beschikking over een uitstekende bemanning, bestaande uit ervaren zeerotten en een nieuwe lichting scheepsjongens en –meisjes. Zo had ondermeer de tweede generatie Van de Loo, Peijnenburg en Van Ruremonde aangemonsterd. En je kon zien dat zij uit een echt zeevaardersgeslacht komen.
Voordat het Skôn Skip de haven verliet, zongen Mariëlle van Hoof en Mariska Hendriks eerst het carnavalslied voor een behouden vaart. Twee bekakte dames uit een goed milieu (Reggie van Genuchten en Ellen Spriensma) hadden blijkbaar de verkeerde cruise geboekt. Alle goede manieren waren op slag verdwenen, toen bardame Tonnie (Ingrid Saris) hen vertelde dat de prins in de Rue de la Vache maar een gewone carnavalsprins was in de Koestraat. Voor het muzikale entertainment aan boord zorgden de nachtegaaltjes Lisa van Nunen en Milou Peperkamp. Daarbij ondersteunt door de danseressen Alisia van Weert en Milan van Erven. Iedereen kon meeluisteren naar het onthullende gesprek van twee schrobbende lichtmatrozen (Rik van Ruremonde en Tijn van de Loo). Alle gasten aan boord weten nu wat het betekent wanneer een man geen aquarium in huis heeft.
De dans van De Dansmariekes toonde hoe gevaarlijk de Bermuda Driehoek is en dat je beter met je schip ruim om dit gebied heen kunt varen. De twee boerinnekes Miet en Bet (Lotte Adriaans en Loes van Leeuwen) lieten al Twitterend onder het piepers jassen zien, dat ze echt bij de tijd zijn. “Planken” op de keukentafel was hen niet vreemd.
Een vreemde snuiter aan boord was wel Ali-Allah (Ad Schelle). Zijn verdienstelijke debuut als tonprater maakte hij in het kraaiennest als gevluchte Somalische piraat. Ali-Allah kreeg onderdak in het klooster. Daardoor weten we nu dat wanneer je twee zwangere nonnen ziet, dit of een kardinale fout is of monnikenwerk.
In de pauze kon iedereen even een sanitaire stop maken en een nieuwe oorlam halen. Het ZAK gebruikte die tijd om het schitterende decor op te bouwen voor het exorbitante groot stuk. Het verhaal van Neptunes Houtrot (een rol van Marcel Breuer en Harrie Raaimakers) was van het begin tot het einde boeiend, spannend en bovenal zeer humoristisch. Afwisselend ademloos en gierend van het lachen, luisterden de gasten naar het verhaal van de zoektocht van Neptunes naar Esmeralda (Steffie van Rooij). De tocht bracht ons via de Peijnenburgt terug in de goeie ouwe tijd dat Boxtel nog niet droog gelegd was en Liemt nog een haven had aan de Dommel. Hoe het afliep? Nu, 364 jaar later, is Neptunes nog steeds vervloekt en op zoek naar zijn Esmeralda.
Om de gasten op adem te laten komen meerde het Skôn Skip aan voor een tussenstop. De gasten konden van boord om een bezoek te brengen aan de markt. Daar traden drie zangeressen op (Imke van de Loo, Pleuni van Ruremonde en Irma Peijnenburg). Hoewel de dames hun best deden, werd hun optreden pas geldelijk beloond bij de belofte dat één van de dames haar bovenlijf zou ontbloten. Voor de achterblijvers aan boord was er een spelletje hints georganiseerd (Harm van Ruremonde, Jessie van de Loo, Manon van Ruremonde, Imke van de Loo en Irma Peijnenburg). Het afwisselende gestuntel van de spelleidster en de spelers stond garant voor komische momenten. Het schip vervolgde zijn reis en kwam terecht in de Ouverture 1812 (Maarten Termeer, Roy Brewel, Jurgen van Haaren en Johan van de Heuvel). Timing en precisie waren de sleutelwoorden voor een bijzondere uitvoering van dit werk van Tsjaikovski. Uitbundig meegezongen werd op de zeemansliederen van Albert Schimmel, Peter Hendriks en Cor van der Eerden. De plaatselijke roddels kreeg het publiek te horen van de twee zeemeerminnen Persil en Ariel. Ariel sipte daarbij nog wat na over het feit dat ze net gedumpt was door de Witte Reus. Tot slot vermaakten het piratenduo Harrie en Moniek (Paul en Ingrid Saris) de gasten aan boord. Harrie had Moniek gevonden tussen het rek met de singeltjes op een platenbeurs. Als etherpiraten geven ze ook nieuw talent een kans natio-lokaal door te breken . Zoals Peter en de Quadrillas, die met het nummer “Ik lig stil op mijn kussen te boren” een nummer 1 hit willen scoren. Dat Rob de Nijs op het allerlaatste moment zijn optreden in het programma van Harrie en Moniek cancelde, deerde de zaal niet. Sjaak Spreeuw redde als een ware kapitein het zinkende schip door samen met de voltallige bemanning het toepasselijke nummer “Een zee van tijd”van BZB te zingen.
De zittingsavonden waren een onvergetelijke reis. De kostuums, het op het thema afgestemde decor, het licht en het geluid hebben gezorgd voor een geweldige ambiance. De gasten verlieten na afloop tevreden het schip. Velen met de belofte het volgend jaar weer te boeken.